Gisteren hebben we ons verhaal en fotoos kunnen uploaden in de lobby van Yavapai East. In de kamers zelf was geen wifi, maar zo konden we het reislog toch up-to-date houden. Het restaurant in Yavapai sprak ons niet zo aan, dus we zijn een stukje langs de rim trail gereden om in het restaurant van de Bright Angel Lodge te eten. Ondanks de wachttijd van ruim een half uur die ze ons gaven (en dus een pieper mee), konden we na 10 minuutjes al naar binnen. Lekker gegeten en absoluut niet duur, in tegenstelling tot wat een verblijf daar kost. Volgens de EEE-pad was het in Grand Canyon 3 gr. C., maar Herman liep lekker in kniebroek en polo; wat een bikkel is het toch (ik had 'n t-shirt met lange mouwen, m'n Walmart hoodie met teddy gevoerd en nog een leren jasje aan, maar ja ik ben ntuurlijk een 'wimp')! We hebben lekker geslapen in ons king-bed, ondanks dat het dekbed de schouders amper bedekte (er was nog wel een raar synhetisch aanvoelende sprei aanwezig, die lang genoeg was gelukkig). 's Morgens langs het self-service restaurant voor het ontbijt en bij de post-office konden we mooi de 2 kaarten voor onze moeders posten. Lekker ouderwets; met al die moderne media stuur je nooit meer vakantie-kaarten tegenwoordig. Daarna fluks in de auto voor de een-na-laatste 'leg' van onze roadtrip. Via Flagstaff naar Verde Valley, Cottonwood. De weg voert weer langs mooie, uitgestrekte vlaktes met in eerste instantie veel naaldbomen. Na Flagstaff rijden we door Red Rock Country; de bergen hier zijn wel weer van rode steen, maar dit keer met grillig gevormde bovenkanten, anders dan we tot nu gezien hebben. Herman wilde graag langs het Lowell Observatory in Flagstaff. Het Lowell Observatory is wereldberoemd, bijv. door het voorspellen en daarna aantonen van het bestaan van Pluto, en het ontdekken van het continu expanderen van het heelal. Eerst mochten we door een speciale telescoop naar de zon kijken ("live" zonnevlammen gezien!) en daarna kregen we een rondleiding die eindigde bij de telescoop die Lowell in 1896 heeft gebouwd; met een lengte van 15 meter toch nog zeer indrukwekkend! Na een koffietje bij Starbucks (toch wel lekker om eens in de 3 dagen ECHTE koffie te kunnen drinken; de rest van de tijd is het Amerikaans afwaswater) namen we de toeristische (dus mooie!) route 89A naar Sedona (het New Age stadje van Amerika, holisme en healing voeren de boventoon; niet zo echt 'ons ding'), en vervolgens door naar Cottonwood, waar we in een hele mooie B&B zitten. Een beetje ingericht in de Engelse cottage style, en dit keer hebben we een eigen badkamer met toilet, wat toch wel fijn is. De sfeer is relaxed; we kunnen alles gebruiken uit de koelkast en ons eigen koffietje zetten bijv. Ook kregen we meteen een stapel kortingsbonnen, waarvan we die van een restaurant en een kaasproefwinkel (gratis lokale chocola bij besteding van 10 dollar) zeker gaan gebruiken! We aten deze avond bij Nic's Italian Steak & Crab House, het nr. 1 restaurant in Cottonwood volgens Tripadvisor en, zonder dat we het kunnen bewijzen, onderschrijven we deze positie! Aardig was dat ze, waarschijnlijk vanwege de vrijdag-drukte, de starters (clamchowder, what else!) niet in rekening hebben gebracht. Dat liet ruimte voor een ruime tip; tja we blijven Nederlanders he!